Fiszel Zylberberg
Fiszel Zylberberg (1909-1942), grafik i malarz, był synem handlarza Wolfa Zeliga i Heny Ruchli z Nordenbergów. Mając 16 lat wyjechał do Warszawy, gdzie prywatnie uczył się rysunku. Od 1930 roku studiował jako wolny słuchacz Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie był uczniem Władysława Skoczylasa, Felicjana Szczęsnego Kowarskiego i Miłosza Kotarbińskiego. Jako członek grupy grafików Czerń i Biel wystawiał swoje prace na wystawach w Zachęcie i w Instytucie Propagandy Sztuki. W 1936 roku zaprezentował w rodzinnym mieście 61 prac, wśród których przeważały drzeworyty. Wykształcenie uzupełniał w Paryżu, gdzie został wysłany na stypendium przez ASP w Warszawie. W 1937 roku miał indywidualną wystawę w Paryżu, brał także udział w międzynarodowej wystawie grafiki, swoje prace prezentował w Salonie Jesiennym w 1937 i 1938 roku. W 1938 roku eksponował swoje prace w Londynie. Wystawiał także w krajach nadbałtyckich.
Po wybuchu wojny Fiszel Zylberberg brał udział w ruchu oporu. W 1941 roku został aresztowany we Francji i osadzony w obozie Bonne la-Roland, skąd został przewieziony do obozu w Auschwitz, gdzie, chory na dur, zginął w komorze gazowej.
Drzeworyty Fiszela Zylberberga (źródło: www.zchor.org)
