Julian Stryjkowski
Julian Stryjkowski (przed wojną Pesach Stark) (1905-1996) – pisarz, autor m.in. powieści “Głosy w ciemności” (1956), “Austeria” (1966), “Sen Azrila” (1975), “Czarna róża” (1962), “Przybysz z Narbony” (1978). Pochodził z miasta Stryj na Ukrainie, był synem mełameda Cwi Rosenmanna i Chany z domu Stark. Ukończył studia na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie ze stopniem doktora, następnie w latach 1932–1933 był nauczycielem języka polskiego Żydowskiego Koedukacyjnego Gimnazjum Humanistycznego w Płocku przy ulicy Kolegialnej 28. Od 1934 roku był związany z Komunistyczną Partią Zachodniej Ukrainy, za co w latach 1935-1936 był więziony. Zamieszkał następnie w Warszawie, gdzie podjął pracę w księgarni, publikował zarazem na łamach „Młodego Świata”. W okresie II wojny światowej przebywał na terenie ZSRR. Po wojnie był redaktorem Polskiej Agencji Prasowej. W latach 1954-1978 związany zawodowo z miesięcznikiem “Twórczość”. W 1975 roku był jednym z sygnatariuszy “Listu 59”. Laureat Nagrody Fundacji A. Jurzykowskiego w Nowym Jorku (1979), Nagrody im. Stanisława Vincenza (1986) oraz Nagrody Polskiego PEN Clubu im. Jana Parandowskiego (1993).
