W dniu dzisiejszym odbył się pierwszy w historii powojennej Polski Marsz Pamięci w Gostyninie, w którym potomkowie gostynińskich i gąbińskich Żydów, wraz z mieszkańcami miasta w symboliczny sposób upamiętnili ofiary Holokaustu. Wydarzeniu towarzyszyło odsłonięcie tablicy upamiętniającej Józefę Gierblińską. Dzięki jej odwadze i poświęceniu II wojnę […]
Mój prapradziadek Beniamin Koryto (urodzony w 1802 r. w Sochaczewie) i moja praprababka Tyla (z domu Sierota, urodzona w 1804 r. w Służewie) jako pierwsi z rodu Koryto osiedlili się w Płocku. Mieli sześcioro dzieci: Joela, Surę Łaję, Ryfkę, Hersza, Ruchel i Izraela. Izrael, mój […]
Józef Rogozik urodził się w 1875 roku w Międzyrzeczu, jako syn Chaima i Ruchli. Był współzałożycielem (w 1914 roku) Komitetu Niesienia Pomocy Żydom w Płocku i Towarzystwa Udzielania Bezpłatnej Pomocy Lekarskiej Ubogim Żydom. W 1916 roku został wybrany do zarządu Gminy Żydowskiej w Płocku oraz do Rady Miejskiej. W okresie międzywojnia kierował Towarzystwem Opieki nad Dziećmi Żydowskimi. Posiadał udziały w Towarzystwie Żeglugi Parowej Merkury w Płocku. Nazywany był płockim Rotschildem. Został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi. Józef Rogozik mieszkał wraz z rodziną w kamienicy przy ulicy Kolegialnej 6 w Płocku.
Bratem Józefa był Uszer Zelek vel Adolf Rogozik (ur. 1869) – bankier i przemysłowiec, właściciel Banku A. Rogozik i S-ka oraz przedsiębiorstwa Żegluga Parowa na Wiśle.
Bibliografia:
Nowak G., Kolegialna 6 – krótka historia płockiej kamienicy, “Nasze Korzenie” nr 11 z 2016 r., s. 68-73
Nowak G. Żydzi płoccy. Album pamięci, Płock 2015
Przedpełski J., Stefański J., Żydzi płoccy w dziejach miasta, Płock 2012
W poniedziałek 20 maja potomkowie gostynińskich i gąbińskich Żydów, Burmistrz Miasta Gostynina i inicjatywa Wielokulturowy Gostynin zapraszają na marsz upamiętniający zagładę gostynińskich Żydów: “Wraz z kilkudziesięcioosobową grupą gości z Izraela, Stanów Zjednoczonych i krajów europejskich chcemy w symboliczny sposób, w cichym marszu, upamiętnić zagładę gostynińskich […]
Fabiusz Margulies (1892-1943) – przedsiębiorca, kierownik Fabryki Maszyn Rolniczych w Płocku. Był synem pochodzącego z Łodzi Maurycego Marguliesa (1856-1933) oraz Frajdy z Ejzenbergów (ur. 1861). Siedziba firmy Marguliesów mieściła się przy ulicy Tumskiej. W swojej ofercie miała m.in. żelazne osie toczone do bryczek i powozów, […]
Icek Nelkin (ur. 1886) wraz z żoną Małką z Finkelsztejnów (ur. 1877) i dziećmi: Dwojrą (ur. 1911), Mordką (ur. 1915), Anną (ur. 1918), Maurycym (ur. 1921) i Leonardem (ur. 1924) przed wojną mieszkali przy ulicy Grodzkiej 8 w Płocku. Icek był z zawodu handlarzem. Prapradziadek Anny, Dwojry, Mordki, Maurycego i Leonarda – Icek Nelkin (ok. 1768-1838) wraz z żoną Surą (ok. 1778-1848) pochodzili z Płońska. Tu też urodził się ich pradziadek – Joel Nelkin (ur. 1819), z zawodu handlarz. W 1842 roku Joel poślubił Esterę Branę z domu Łopatka, córkę Mortki i Enty, swoją równolatkę. Joel i Estera Brana Nelkin mieli dziewięcioro dzieci: córki Surę (ur. 1852), Hanę (ur. 1854), Gitlę (ur. 1858), Chaję Libę (ur. 1861), Gołdę (ur. 1865), Entę (ur. 1866) i Ruchlę (ur. 1871) oraz synów Mortkę (ur. 1850) i Icka Szlamę (ur. 1843). Mortka Nelkin, również zawodowo zajmujący się handlem, ożenił się z Taubą Ruchlą Wyrobek (ur. 1856), córką Szmula i Fajgi z Zająców. Ich dziećmi byli Mindla (ur. 1878), Fradel (ur. 1879), Dyna (ur. 1881), Dwojra (ur. 1888), Abram Moszek (ur. 1892), Noma (ur. 1893), Zelman Boruch (ur. 1895) oraz wspomniany wyżej Icek Nelkin. Mortka z Taubą Ruchlą i dziećmi mieszkali przy ulicy Synagogalnej w Płocku.
Żona Icka Nelkina – Małka Finkelsztejn była córką Lajzera (1833-1877), syna Markusa i Brany, oraz pochodzącej z Kleczewa Hany (ur. 1836), córki Szlamy i Sury małżonków Rafałowicz. Małka miała kilkoro rodzeństwa: siostry Ruchel (ur. 1862), Szaję Esterę (ur. 1864), Rojzę (ur. 1870), Fajgę (ur. 1873) i brata Abrama Moszka (ur. 1866).
W czasie II wojny światowej rodzina Nelkinów została zamordowana w Treblince. Wojnę przeżyła tylko Anna Nelkin i jej brat Mordka. Los Maurycego Nelkina pozostaje nieznany.
Jesienią 2016 roku z pejzażu miasta Płocka zniknęła charakterystyczna kamienica usytuowana przy ulicy Kolegialnej 28, w której przed wojną mieściło się żydowskie gimnazjum. Warto w skrócie przypomnieć historię tego miejsca, które przez dwie dekady związane było z historią płockich Żydów. Na początku XIX wieku właścicielami […]
Na początku lat 20. XIX wieku na placu przy obecnej ulicy Grodzkiej 8 została wzniesiona murowana kamienica. Za inwestycją stał kupiec Mateusz Kalinowski, który w roku 1798 wydzierżawił ten plac od Sióstr Miłosierdzia. W 1826 roku kamienicę nabył jego zięć – Józef Jędrzejewicz, sekretarz Sądu […]
Sumienna, pilna, zdolna, pracowita, oddana pracy szkolnej… W ten sposób płocczanie postrzegali Maszę (Marię) Bromberger, o czym świadczą zachowane archiwalne dokumenty.
Masza urodziła się w 1895 roku, jako córka Trajtela i Karoliny z Lewinów. Nauki początkowe otrzymała w domu rodzinnym. Od 1904 do 1910 roku uczęszczała do gimnazjum w Płocku. W 1911 roku wyjechała do Warszawy, gdzie uczyła się prywatnie. W lutym 1912 roku wyjechała do Berlina, gdzie uczęszczała na wykłady prof. Mejera. We wrześniu 1912 roku, z powodu choroby matki, wróciła do Warszawy. W 1913 roku uzyskała świadectwo dojrzałości. W Warszawie pozostała do wybuchu wojny. W 1914 roku powróciła do Płocka, gdzie pracowała nad pogłębianiem swej wiedzy i udzielała lekcji. W styczniu 1916 roku założyła prywatną szkołę elementarną w Wyszogrodzie, która na początku 1917 roku przeszła pod zarząd tamtejszego Magistratu. Od 1 stycznia 1925 roku, na skutek prośby, została przeniesiona na stanowisko nauczycielki 7-klasowej Publicznej Szkoły Powszechnej Nr 8 w Płocku. Pełniła funkcję kierowniczki tej szkoły do wybuchu II wojny światowej. W 1938 roku otrzymała medal „Za Długoletnią Służbę”.
Bratem Maszy był Salomon Bromberger (ur. 1883 rok) – działacz społeczny, który w okresie I wojny światowej działał w Komitecie Niesienia Pomocy Żydom, a w 1916 roku wybrany został w skład zarządu Gminy Żydowskiej w Płocku.
Ludwika Dąbrowska zapisała się na kartach historii Płocka jako niezwykła filantropka, która dokonała największego w mieście zapisu na cele dobroczynne w XIX wieku. Ludwika (vel Liwsza) pochodziła z rodziny płockich Żydów. Była córką Rozalii vel Ruchli z Jelonków (1821-1857) i Zachariasza Londyńskiego (ok. 1798-1865) – […]
Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie / This site uses cookies to provide high quality services. Further use of the site will mean that you're ok with this.OKPrywatność