Symcha Guterman
Symcha Guterman urodził się w Warszawie w 1903 roku jako trzecie dziecko Mendla, uczonego talmudysty z Radzymina, i Bajli Gitli z Fiszmanów, która pochodziła z miejscowości Kozienice koło Radomia. Jej ojciec był właścicielem młyna. W czasie I wojny światowej rodzina Gutermanów przeniosła się do Płocka, gdzie mieszkał brat Mendla – Rachmil. W okresie międzywojnia Symcha Guterman założył warsztat trykotarski. Był także jednym ze współzałożycieli oddziału płockiego organizacji Frajhajt. W 1933 roku ożenił się z Chawą Alterowicz (ur. 1902), córką Jakuba i Nychy, która z zawodu była krawcową. W 1935 roku urodził się ich syn Jakub. Rodzina Gutermanów mieszkała przy ulicy Sienkiewicza 64. W okresie okupacji Symcha Guterman wraz z żoną i synem przebywał w getcie płockim. 1 marca 1941 roku zostali wywiezieni do obozu w Działdowie, następnie do dystryktu radomskiego. Ostatni miejscem ich okupacyjnej wędrówki była Warszawa.
W okresie kilku miesięcy przed wybuchem powstania warszawskiego był żołnierzem Armii Krajowej. Brał udział w powstaniu warszawskim, które wybuchło 1 sierpnia 1944 roku. Zginął w walce o odbicie Pawiaka w pierwszych dniach sierpnia 1944 roku. Pozostawił cenny pamiętnik, w którym spisał okupacyjne losy płockich Żydów. Pamiętnik zatytułowany “Kartki z pożogi” został wydany w roku 2004 przez Towarzystwo Naukowe Płockie.
Bibliografia:
S. Guterman, Kartki z pożogi, Płock 2004
G. Nowak, Żydzi płoccy. Album pamięci, Płock 2015
J. Przedpełski, J. Stefański, Żydzi płoccy w dziejach miasta, Płock 2012
