Izrael Wolf Cynamon
Izrael Wolf Cynamon – nauczyciel, syn Arona Hersza i Estery z domu Goldszyd, urodził się 1 stycznia 1883 roku w Płocku. Jako chłopiec pobierał prywatne nauki, następnie zdał egzamin w gimnazjum rządowym w Płocku i otrzymał świadectwo nauczyciela szkół powszechnych 3 lutego 1903 roku. Karierę zawodową rozpoczął w dwuklasowej szkole prywatnej pani Rajek, do której uczęszczało 50-60 dzieci. Pracę tę musiał przerwać 31 grudnia 1904 roku, z powodu konieczności odbycia służby wojskowej. W latach 1905–1907 służył w charakterze szeregowca w 3. Finlandzkim Pułku Strzelców. Do jego obowiązków należało m.in. nauczanie wojskowych analfabetów w koszarach. Od 2 stycznia 1908 roku do 1 września 1910 roku samodzielnie prowadził prywatną jednoklasową szkołę powszechną w Płońsku, będąc zarazem jej właścicielem. W międzyczasie Izrael ożenił się ze Szpryncą Złotnik, z którą miał dwoje dzieci – Chanę Nachę i Nachmana. W roku szkolnym 1910/1911 Izrael Wolf nauczał w Talmud Torze w Płocku, następnie dwuklasowej szkole elementarnej żydowskiej. Z dniem 1 sierpnia 1915 roku otrzymał nominację nauczyciela szkoły miejskiej, 1 października 1917 roku – siedmioklasowej publicznej szkoły powszechnej nr 4 w Płocku. W dniu 14 lipca 1920 roku wstąpił jako ochotnik do Wojska Polskiego, pełniąc służbę w 6. Pułku Piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego. We wrześniu 1920 roku uczestniczył w bitwach pod Lidą i Sejnami. W listopadzie tego roku został zwolniony ze służby, za którą otrzymał odznaczenie Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918–1921. W 1922 roku złożył egzamin z grupy przedmiotów humanistycznych w Płońsku i uzyskał pełne kwalifikacje zawodowe. Z siedmioklasową publiczną szkołą powszechną nr 4 w Płocku był związany zawodowo do jej likwidacji we wrześniu 1931 roku, przez dwa ostatnie lata jej istnienia pełnił obowiązki kierownika. W dniu 12 maja 1938 roku otrzymał brązowy Medal za Długoletnią Służbę, zaś 11 listopada 1938 roku – srebrny Medal za Długoletnią Służbę.
