Stary Rynek 13
Właścicielem kamienicy w stylu historyzującym od roku 1873 był handlarz zbożem i wełną Markus Frenkiel Wolffsohn (1830-1910), po którym odziedziczył ją jego syn Izydor (Icek). Kolejnym jej właścicielem był handlarz Moszek Firstenberg (ur. 1852), syn Izraela i Fajgi ze Szlamów, który nabył ją w roku 1911. Po śmierci Moszka Firstenberga połowa nieruchomości została zapisana na jego żonę Surę z Aszów (ur. 1853). Drugą połowę nieruchomości odziedziczyli Blima Fryszberg, Icek Jakub Firstenberg, Mariem Mucha i Abram Firstenberg. Icek Jakub Firstenberg był kupcem zbożowym, współwłaścicielem Młyna Handlowego przy ulicy Bielskiej 21.
W kamienicy przy Starym Rynku 13 mieściła się księgarnia i skład materiałów piśmiennych Mejera Lejby Bukiego (ok. 1857-1909). Buki początkowo pracował jako subiekt w księgarni Izydora Wassermana. W 1885 roku założył własną księgarnię, przy której istniała również wypożyczalnia książek. Księgarnia Bukiego była bardzo dobrze zaopatrzona – klienci mogli w niej nabyć zarówno literaturę polską, jak i obcą. W 1907 roku Mejer Lejb Buki otworzył w Warszawie Dom Księgarski Komisowo-Ekspedycyjny przy ulicy Elektoralnej 5, służący interesom księgarń prowincjonalnych. Swoją działalność księgarską prowadził prawdopodobnie do 1909 roku.
Przy Starym Rynku 13 przed wojną była zarejestrowana także pracownia kapeluszy J. Frydersona oraz skład skór Gutmana Zielonki (od 1929 roku).
