Rudold (Chaim Rubin) Oberfeld urodził się 14 listopada 1859 roku, jako syn Jakowa i Ruchli z domu Nejmark. Jego żoną była Franciszka z Bernsztejnów. Oberfeld był absolwentem Gimnazjum Gubernialnego w Płocku oraz studiów prawniczych na Uniwersytecie Warszawskim. Po studiach pracował w Płocku jako adwokat (jego […]
W 1870 roku sukcesorzy Ojzera Lewity zakupili od Magistratu miasta Płocka za kwotę 1000 rubli w srebrze plac graniczący od południa z ulicą Misjonarską, od zachodu z zabudowaniami więziennymi, od północy i wschodu z ogrodem i posesją Jakuba Strzeszewskiego, zwany odtąd „placem kupca Ojzera Lewity”, […]
Maurycy Fajans (1827-1897) – kupiec i przemysłowiec, był synem sieradzkiego kupca Hermana i Leontyny z Konów. Jego bratem był znany warszawski fotograf i właściciel zakładu litograficzno-fotograficznego Maksymilian Fajans (1825-1890).
Maurycy Fajans był przedstawicielem spółki udziałowej żeglugi parowej na Wiśle we Włocławku hr. Andrzeja Zamoyskiego, następnie (od 1864 roku) jej dyrektorem. W 1871 roku po rozwiązaniu spółki nabył część statków, wśród nich parowiec “Płock”. Był także właścicielem Warsztatów Żeglugi Parowej na Solcu. Jak czytamy w artykule zatytułowanym “Jubileusz żeglugi parowej na Wiśle” na łamach “Tygodnika Ilustrowanego” (nr 26 z 1908 roku):
Nowonabywca miał najszczęśliwszą rękę ze wszystkich dotychczasowych posiadaczów parowców na naszych rzek królowej. Zaprowadziwszy sprężystą administracyę, powiększając stopniowo liczbę statków, Fajans dochodzi wkrótce do majątku. Dzięki szczęśliwej ręce, on też pierwszy utrwala byt żeglugi parowej na Wiśle. W roku 1884 Fajans kontynuuje przerwaną budowę statków w zakładach krajowych, przez siebie prowadzonych. Warsztaty te udoskonalono w ten sposób, że podejmuje się nawet obstalunków dla potrzeb wojskowych. Aż wreszcie z Fabryki Fajansa wychodzą przed paru laty pierwsze ulepszone parowce “Kraków” i “Wawel”, z krytemi kajutami na pokładach i oświetleniem elektrycznem statków. Był to poważny krok naprzód w udoskonalaniu estetyki dotychczasowych parostatków żeglugi na Wiśle.
Maurycy Fajans był także sędzią handlowym (od 1875 roku), członkiem komitetu warszawskiej giełdy (w latach 1888-1894) oraz członkiem zarządu warszawskiej gminy żydowskiej. Współpracował z płockim kupcem Ludwikiem Flatau w dziedzinie handlu zbożem. Był zarazem członkiem Towarzystwa Budowy Wodociągów w Płocku (obok Zelewka Chessyna, Adolfa Weisblatta, Krzysztofa Doze i Gustawa Bergsona), które powołano do życia w 1894 roku oraz współwłaścicielem nieruchomości w Płocku oznaczonej numerem hipotecznym 515 na brzegu Wisły.
Bibliografia:
Przedpełski J., Stefański J., Żydzi płoccy w dziejach miasta, Płock 2012
Mykwa, która istniała jeszcze zanim powstał piękny budynek będący dziś siedzibą Płockiej Galerii Sztuki. Kamienica, w której mieściła się siedziba Towarzystwa Opieki nad Dziećmi Żydowskimi oraz Schroniska dla Bezdomnych Dzieci Żydowskich. Prawdziwy dom rabina – w odróżnieniu od nazywanego tak popularnie budynku przy ulicy Kwiatka, […]
Sukkot (Święto Namiotów, Święto Szałasów) to święto upamiętniające wyjście Izraelitów z Egiptu i wędrówkę po pustyni, podczas której doświadczali oni bezpośredniej opieki boskiej. Na czas tego święta budowane są szałasy (kuczki), w których spożywa się posiłki, niekiedy też sypia, dla przypomnienia szałasów, w jakich przebywali […]
Fundacja Nobiscum serdecznie zaprasza na wystawę planszową “Żydowski hrabia. Rzecz o Stanisławie Posnerze”, którą tym razem będziemy mieli przyjemność zaprezentować w sali wystawienniczej Miejskiego Centrum Kultury w Płońsku gościom III Festiwalu Kultury Żydowskiej w mieście Ben Guriona (pełen program festiwalu dostępny jest tutaj: mckplonsk.pl)
W ubiegłym roku przypadała 150. rocznica urodzin tego prawnika, socjologa, publicysty, senatora I i II kadencji w II RP, urodzonego w Kucharach Żydowskich na ziemi płońskiej. Z tej okazji powstała wystawa prezentowana do tej pory w Filii nr 7 Książnicy Płockiej im. Władysława Broniewskiego, podczas 5. Biegu Powstania Styczniowego w Kucharach Żydowskich oraz w Gminnym Ośrodku Kultury w Sochocinie.
Stanisław Posner zapisał się na kartach historii nie tylko jako uczony prawnik, wybitny polityk i mąż stanu na miarę światową, ale także jako działacz społeczny o wielkiej ofiarności, żarliwy miłośnik książki, wielki obywatel i człowiek niezwykłego serca. W czasie I wojny światowej, przebywając na emigracji w Paryżu, Posner pracował z niezwykłym zapałem dla sprawy Niepodległości: pisywał o Polsce do licznych pism francuskich, wygłaszał odczyty, odbywał konferencje, starając się działać w interesie Polski, organizował jednocześnie Polaków we Francji, przygotowywał ich do przyszłej działalności w Niepodległej Polsce. Był inicjatorem i twórcą Uniwersytetu Ludowego im. Adama Mickiewicza w Paryżu, współorganizował Polską Ligę Nauczania – instytucję, która postawiła sobie za zadanie gromadzenie materiałów, potrzebnych dla odbudowy szkoły w kraju.
Wystawa, której autorką jest Gabriela Nowak-Dąbrowska, historyk i wiceprezes Fundacji Nobiscum, stanowi próbę przybliżenia tej postaci – ważnej i ciekawej, acz w niewystarczającym stopniu znanej szerszej publiczności. Do jej przygotowania posłużyły materiały pozyskane z Archiwum Akt Nowych w Warszawie, Narodowego Archiwum Cyfrowego, Archiwum Państwowego w Warszawie i przede wszystkim Gabinetu Rękopisów Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego, przechowującego bogatą spuściznę Stanisława Posnera.
Wystawa będzie czynna od 19 do 31 października 2019 r.
Nieruchomość o dawnym numerze hipotecznym 281 usytuowana jest we wschodnim narożniku ulicy Tumskiej i Kościuszki, w przestrzeni historycznego śródmieścia miasta Płocka. Pierwszym właścicielem posesji był Ludwik Mahn, asesor, budowniczy departamentu płockiego, zarazem członek loży wolnomularskiej w Płocku. Po śmierci Ludwika Mahna, właścicielką nieruchomości została w […]
Józef Kwiatek urodził się 22 stycznia 1874 roku w Płocku, w wielodzietnej rodzinie żydowskiej. Jego ojciec Fiszel, syn Efroima Kwiatka (1792-1875) i Sury z Kaganów, handlował towarami kolonialnymi. Matką Józefa była Hinda z Prussaków. Józef miał sześcioro rodzeństwa – braci Symchę (ur. 1876), Efroima (ur. […]
W 1816 roku w Kutnie zostało zawarte małżeństwo między Mordką Lindemanem (Lindermanem) (ur. ok. 1791 roku), synem handlarza Berka i Blumy (córka Chaima), oraz Perel Fux (ur. ok. 1792 roku), córką piekarza Szyi i Małki (córka Jonasza). W 1817 roku urodził się ich syn Chaim, a w 1820 roku – Moszek Józef. Mordka Lindeman zawodowo zajmował się kupiectwem. Według ksiąg ludności stałej miasta Kutna w kwietniu 1848 roku Moszek Józef Lindeman przeniósł się do Płocka. Ożenił się z Zeldą Bajlą z Łopatków, która urodziła się w Płocku w 1827 roku, jako córka Gerszona i Fajgi. Prawdopodobnie Moszek przeniósł się z Kutna do Płocka, aby poślubić Zeldę i tu założyli rodzinę. Według ksiąg ludności stałej miasta Płocka rodzina Lindeman mieszkała przy ulicy Synagogalnej 2 (numer hipoteczny 40), blisko Wielkiej Synagogi. Moszek i Zelda byli rodzicami 7 dzieci: Mordki (ur. 1857), Małki (ur. 1860), Łai (ur. 1851), Berysza (ur. 1866), Wolfa (ur. 1868), Chawy Pessy (ur. 1874) i Icka.
Około 1881 roku Małka, Berysz, Wolf i Icek wyemigrowali do Londynu.
Harvey Kaplan, Glasgow, Scotland
Od 19 września w Galerii P w Urzędzie Miasta Płocka dostępna będzie wystawa planszowa Józef Kwiatek i jego ulica, którą Fundacja Nobiscum zrealizowała w związku z przypadającą w tym roku 145. rocznicą urodzin Józefa Kwiatka (1874-1910). Wystawa została przygotowana w oparciu o materiały źródłowe dostępne […]
