POPRZEDNIA STRONA NASTĘPNA STRONA
Chaskiel Szenwic (1816-1889), najstarszy syn Jakuba Lewina i Jachety, był żonaty dwukrotnie. Jego pierwszą żoną była Pessa z domu Król, z którą miał czterech synów: Manchajma (1845-1927), Moszka (Moritza) (1848-1914), Abrama Szyję (1836-1904) oraz Icka Markusa (ur. 1843). Z drugą żoną – pochodzącą z Kutna Traną Rajzlą z domu Majerans, miał jednego potomka – syna Noacha Jojne (ur. 1875). Chaskiel Szenwic, podobnie swemu ojcu, zajmował się kupiectwem. 5 lutego 1864 roku otrzymał konsens na handel niegildyjny korzenny, bawełniany, drobną kramarszczyzną, śledziami oraz zbożem. Na mocy testamentu Jakuba Lewina Szenwica został właścicielem nieruchomości numer 258 litera E oraz placu numer 258 litera D. Od 1880 roku w jego domu przy ulicy Szerokiej funkcjonował Zakład Optyczno-Fizyczny i Jubilerski Moszka (Moritza) Szenwica, którego reklamy zamieszczano na łamach „Korespondenta Płockiego”:
Zawiadamiam niniejszem Szanowną publiczność iż od 1-go Stycznia r. b. nowo założyłem warsztat reperacyjny zegarków, gdzie wykonywam wszelkie reperacye w bardzo krótkich terminach, po cenach nader przystępnych, a także mam do zbycia różne nowe zegary ścienne. Roboty optyczno-fizyczne oraz roboty jubilerskie i wszelkie biżuterye wykonywam o 25% taniej jak w większych zakładach jubilerskich w Płocku.
Moszek (Moritz) Szenwic, który w dokumentach archiwalnych figuruje jako „optyk”, był żonaty z Łają (Ludwiką) z Konów (1857-1919). Małżonkowie doczekali się czwórki potomstwa: dwóch córek Chaji Perli (ur. 1882) po mężu Wołkowicz, Ryfki (1888-1903), oraz synów Jakuba Majera (1885-1928) i Chaskiela (ur. 1893).
Drugi syn Chaskiela i Pessy – Manchajm, był kupcem, właścicielem składu węgla i drzewa, w 1893 roku uruchomił przy ulicy Szerokiej zakład napojów chłodzących. Był także prezesem i jednym z założycieli działającego w Płocku i zalegalizowanego przez władze rosyjskie w 1909 roku Żydowskiego Stowarzyszenia Pogrzebowego Bieker Chajlim.
Pierwszą żoną Manchajma Szenwica była Małka z Wróblewskich (1845-1872), z którą miał dwoje dzieci: syna Michała i córkę Gołdę Perel. Rok po śmierci Małki, Manchajm ożenił się z Taubą Ittą z Borensztejnów (1853-1915). Małżonkowie doczekali się ośmiorga dzieci: córek Bajli (ur. 1874), Pessy vel Pelagii (ur. 1876) po mężu Rajcher, Chaji Fajgi vel Heleny (ur. 1881), Reginy Ryfki (ur. 1886) po mężu Wolman i Sury Stefanii (ur. 1896) po mężu Szymańskiej, oraz synów Hersza Hermana (1877-1927), żonatego z Felicją z Konów, Icka Izaaka vel Jerzego (ur. 1879) i Lejzora Eleazara vel Ludwika Louisa (ur. 1888).
Abram Szyja Szenwic (1836-1904) był kupcem. Z żoną Rojzą Ruchlą Lubraniecką mieli 10 dzieci, synów: Jakuba Lejba (1865-1929), Menachema Szulima (ur. 1863), Szmula (1870-1922), Izraela (1869-1919) i Michała, oraz córki: Pessę (ur. 1867), Ryfkę (ur. 1873), Łaję (ur. 1876), Esterę (ur. 1879) i Szajnę (ur. 1880).
Icek Markus Szenwic był żonaty z Cyrlą (Cecylią) Bornsztejn (ur. 1845). Ich dziećmi byli Hersz (ur. 1867), Michał (ur. 1870) i Jakub Lejb (ur. 1872).
Noach Jojne Szenwic, syn Chaskiela z drugiego małżeństwa z Traną Rajzlą z Majeransów, ożenił się z Mariem z domu Brylant (ur. 1871), córką znanego w Płocku zegarmistrza Tewela i Frajdy z Żywodzkich. Małżonkowie mieli trzech synów: Tewela (1903-1925), Chaskiela (Henryka) (ur. 1906) oraz Jakuba Lejba vel Lucjana (ur. 1910). Noach Jojne Szenwic pracował jako buchalter. Wraz z rodziną mieszkał przy Starym Rynku pod numerem 15.
