Szenwic. Historia jednej rodziny – 2

Szenwic. Historia jednej rodziny – 2

POPRZEDNIA STRONA     NASTĘPNA STRONA

19 czerwca 1816 roku Jakub Lewin Szenwic wraz z małżonką Jachetą zawarł kontrakt kupna sprzedaży domu pod numerem 16 przy ulicy Synagogalnej ze swoim teściem Mośkiem Iczkowiczem (ok. 1763-1822): za kwotę 16 200 złotych nabył dwupiętrowy, murowany budynek mieszkalny „piętnaście łokci szeroki, dwadzieścia jeden łokci długi, wraz z placem”, sąsiadujący z nieruchomościami burmistrza Jana Bethera i Mojżesza Markusa Lewity. Murowany dom przy ulicy Synagogalnej 16 został wzniesiony w miejsce dawnego, drewnianego, który uległ zniszczeniu w wyniku wielkiego pożaru dzielnicy żydowskiej, jaki miał miejsce w nocy z 5 na 6 lipca 1810 roku. W domu własnym Jakub Lewin Szenwic prowadził sklep korzenny. Jego zmysł do prowadzenia interesów sprawił, że w krótkim czasie dołączył do grona zamożnych kupców żydowskich miasta Płocka i mógł inwestować w kolejne nieruchomości.

1 czerwca 1824 roku Jakub Lewin Szenwic zawarł kontrakt wieczystej dzierżawy placu miejskiego przy ulicy Nowej (nieruchomość oznaczona numerem hipotecznym 258 litera E) z Urzędem Municypalnym Miasta Płocka. Na mocy kontraktu otrzymał w wieczystą dzierżawę plac o powierzchni 102 prętów kwadratowych i 1½ łokci miary reńskiej, za roczny czynsz w wysokości 10 złotych. W 1825 roku otrzymał pożyczkę w wysokości 750 rubli na budowę domu, który wzniósł przed 1827 rokiem. Był to dom murowany, o jednym piętrze, podpiwniczony, kryty dachówką holenderką. Na placu przy ówczesnej ulicy Nowej (zwanej później Szeroką, dziś – Józefa Kwiatka) wybudował także oficynę murowaną o jednym piętrze i sklepionych piwnicach, stajnię z wozownią w mur pruski, chlewki oraz dwie studnie. W 1834 roku otrzymał kolejną pożyczkę, tym razem na restaurację domu, w wysokości 450 rubli.

Jakub Lewin Szenwic był także właścicielem nieruchomości oznaczonej numerem hipotecznym 257 (numer policyjny 6 przy ulicy Nowej), którą nabył na publicznej licytacji w drodze przymusowego wywłaszczenia za sumę 2425 rubli (został zapisany jej właścicielem na mocy wyroku adjudykacyjnego Trybunału Płockiego z dnia 8 listopada 1855 roku i wniosku z dnia 17 lipca 1872 roku). W dokumentach archiwalnych zachował się jej opis, w którym m. in. czytamy:

Dom o parterze massiv z cegły palonej murowany o dwóch kominach nad dach wyprowadzonych, z mieszkaniami nie tylko na parterze, lecz i poddasznemi bocznemi na części domu tego zrobionymi […]. Cały tenże dom dachówką holenderką pokryty, długi łokci 35, szeroki łokci 15, wysoki łokci 5 1/2, do którego to domu z ulicy Nowej są 2 wchody czyli dwie sienie i oddzielny trzeci wchód do sklepu szynkowego, przy których wchodach znajdują się schody z bali sosnowych na trotuarze ustawione…

Przed 1859 rokiem Jakub Lewin Szenwic wybudował w tym miejscu nowy murowany dom zajezdny z pawilonem i stajnią.

Jak wynika z testamentu urzędowego zeznanego przez Jakuba Lewina Szenwica przed rejentem Wawrzyńcem Janczewskim dnia 30 października 1864 roku, w chwili śmierci należały do niego nieruchomości numer 258 litera E, 258 litera D, 255 oraz 257 przy ulicy Szerokiej, dom ze spichlerzem przy ulicy Piekarskiej numer 88, nieruchomość numer 282 na rogu ulicy Tumskiej i Kolegialnej oraz nieruchomość numer 495 litera A na rogu ulicy Tumskiej i Więziennej.

POPRZEDNIA STRONA     NASTĘPNA STRONA


error: