POPRZEDNIA STRONA NASTĘPNA STRONA
Jakub Lejb Szenwic (1866-1927), syn Markusa i Gitli (Augusty) z Ginsbergów, był znanym w Płocku kupcem, bankierem, działaczem społecznym i filantropem. W jego salonach odbywały się bale dobroczynne m. in. na rzecz Talmud-Tory. Był jednym z założycieli Żydowskiego Towarzystwa Dobroczynności, którego celem było dostarczanie środków dla polepszenia bytu materialnego i moralnego, dostarczanie odzieży, żywności, wsparć pieniężnych, zajęcia lub służby, zaopatrywanie ubogich w środki lekarskie, umieszczanie ich w szpitalach, przytułkach, zakładanie tanich kuchni, herbaciarni, domów zarobkowych, ambulatoriów, domów noclegowych, przytułków, oraz współzałożycielem Towarzystwa Opieki Bezpłatnej nad Biednymi Chorymi Żydami. Na początku I wojny światowej współorganizował Komitet Niesienia Pomocy Żydom. W 1915 roku został ławnikiem Sądu Okręgowego w Płocku. Prowadził prywatny dom bankowy przy ulicy Tumskiej, w kamienicy Dobrowolskiego. Wielokrotnie był wybierany członkiem dozoru bóżniczego w Płocku.
Żoną Jakuba Lejby Szenwica była Sura Ryfka (Sara) z Łabędziów (ur. 1868), córka Majera Hersza i Mariem Rojzy, która pochodziła z miasta Siemiatycze. Małżonkowie mieli pięcioro potomków: synów Dawida (1890-1920) i Wilhelma (1892-1955) oraz córki Gustawę (ur. 1894), Frydę (ur. 1898) i przedwcześnie zmarłą Janinę (1907-1911).
Dawid Szenwic urodził się 15 grudnia 1890 roku. Po ukończeniu płockiego gimnazjum, w 1909 roku wyjechał na studia do Berlina, gdzie uczęszczał do Akademii Handlowej. Przeniósł się następnie na Wydział Prawny Uniwersytetu w Heidelbergu. Z powodów rodzinnych został zmuszony do przerwania studiów i powrotu do kraju. Przez szereg lat prowadził dom bankowy swojego ojca Jakuba Lejby Szenwica. W 1916 roku zawarł związek małżeński z Heleną z Czaplińskich, urodzoną 15 lutego 1897 roku, córką Maksa i Reginy z Goldów, która pochodziła z Włocławka. Małżonkowie doczekali się jednej córki – Janiny, która urodziła się 9 czerwca 1919 roku w Płocku. Dwa lata wcześniej, w 1917 roku, Dawid Szenwic podjął przerwane studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim.
3 sierpnia 1920 roku Dawid Szenwic zgłosił się ochotniczo do wojska, odpowiadając na wezwania płockich i ogólnopolskich organizacji żydowskich, w obliczu inwazji bolszewickiej. Otrzymał przydział do Wojskowego Urzędu Gospodarczego w Płocku. Zginął w wieku 29 lat, 18 sierpnia 1920 roku. Został pochowany na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie.
Fryda Szenwic była znaną w przedwojennym Płocku malarką. Urodziła się 20 maja 1898 roku, w domu przy ulicy Grodzkiej 14. W 1924 roku wyszła za mąż za Izaaka Marguliesa – syna Moryca i Frajdy z Ejzenbergów, współwłaściciela znanej w Płocku Fabryki Narzędzi i Maszyn Rolniczych. Małżonkowie mieszkali w kamienicy przy ulicy Tumskiej 11. Fryda Margulies brała udział w wystawie „Sztuka Płocczan” zorganizowanej w 1932 roku w Hotelu Angielskim przy ulicy Tumskiej 9, której celem było zobrazowanie zamierzeń i prac artystów oraz rzemieślników płockich, a także wzbudzenie zainteresowania dla plastyki i rzemiosła artystycznego wśród mieszkańców miasta i powiatu. Na wystawie zaprezentowała pracę zatytułowaną „Portret p. dra F.”.
