Historia rodziny Szenwic rozpoczyna się na początku XIX wieku wraz z przybyciem do Płocka Jakuba Lewina Moszkowicza, który w 1809 roku ożenił się z Jachetą, córką Mojżesza Iczkowicza i Mindli z Henochów. Jakub Lewin Moszkowicz, który już w 1812 roku zaczął posługiwać się nazwiskiem Szenwic, w pamięci płocczan zapisał się nie tylko jako przedsiębiorczy kupiec korzenny, ale także człowiek żywo interesujący się sprawami gminy żydowskiej w Płocku. Kilkukrotnie wybierany członkiem dozoru bóżniczego, był także członkiem bractwa pogrzebowego Bykier Holop oraz Komitetu Szpitala Starozakonnych Województwa Płockiego, którego zadaniem było urządzenie szpitala dla chorych wyznania mojżeszowego w Płocku.
Także jego dzieci trwale zapisały się w historii miasta, szczególnie jego syn Markus Szenwic, który po śmierci ojca przekazał wraz z braćmi Natanem i Chaskielem gminie żydowskiej blisko 2500 rubli z przeznaczeniem tej kwoty na budowę nowego szpitala dla członków żydowskiej społeczności miasta Płocka. Szpital, który otrzymał imię Izaaka Fogla, został uruchomiony w grudniu 1872 roku, a w 1876 roku Rada Opiekuńcza Guberni Płockiej wyznaczyła Markusa Szenwica na jego kuratora. Placówka medyczna, mieszcząca się przy ulicy Misjonarskiej, funkcjonowała do 1941 roku. Markus Szenwic był także członkiem komitetu, który uruchomił tanią kuchnię dla ubogiej ludności żydowskiej miasta Płocka oraz członkiem Towarzystwa Dobroczynności w Płocku.
Historia rodziny Szenwic związana jest nie tylko z Płockiem, ale także z Łodzią, Włocławkiem, Warszawą czy Positano we Włoszech, gdzie swoją letnią rezydencję posiadał Feliks Szenwic – romanista i prawnik, profesor historii prawa rzymskiego na Wolnej Wszechnicy Polskiej w Warszawie, który prowadził kancelarię adwokacką przy ulicy Nowogrodzkiej 40, pod jednym z najbardziej prestiżowych adresów przedwojennej Warszawy.
Z rodziną Szenwic związane były ważne dla świata naukowego postaci, takie jak Juliusz Zweibaum, mąż Eugenii Szenwic, histolog i biolog, który w czasie II wojny światowej zorganizował zakonspirowane studium medyczne dla młodzieży oraz brał udział w badaniach naukowych skutków choroby głodowej w getcie warszawskim.
Historia rodziny Szenwic to wreszcie historia niezwykłych, odważnych i inspirujących kobiet, takich jak Róża Szenwic, która w czasie wojny polsko-bolszewickiej pracowała w Towarzystwie Opieki nad Żołnierzem oraz szwalni Czerwonego Krzyża, Regina Ryfka Szewic, w czasie II wojny światowej i po wojnie posługująca się nazwiskiem Barbara Olszewska, która brała udział w Powstaniu Warszawskim, w zgrupowaniu Armii Krajowej „Chrobry II”, Fryda Szenwic – znana w przedwojennym Płocku malarka, która prezentowała swoje prace m.in. na wystawie „Sztuka Płocczan” zorganizowanej w 1932 roku, czy Iwona Klara Szenwic – filolożka z zakresu slawistyki, anglistyki i romanistyki, profesorka York University w Toronto, członkini wielu towarzystw i organizacji naukowych m. in. Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie oraz Polskiego Instytutu Naukowego w Ameryce.
Prezentowana wystawa nie byłaby możliwa bez współpracy i zaangażowania członków rodziny. Nieocenioną rolę odegrała pani Zuzanna Witwicka oraz pan Dany Yazbeck, którzy udostępnili nam wiele cennych pamiątek rodzinnych, fotografii i dokumentów. Szczególne podziękowania należą się także paniom Zofii Perzyńskiej i Jenny Grabowski oraz panu Jakubowi Piterze. Na wystawie prezentujemy również dokumenty ze zbiorów Archiwum Państwowego w Płocku (które jest partnerem projektu), Archiwum Państwowego w Łodzi, Archiwum Państwowego we Włocławku oraz archiwum Uniwersytetu Warszawskiego.
Wystawa została wsparta dofinansowaniem Stowarzyszenia Żydowski Instytut Historyczny w Polsce.
