POPRZEDNIA STRONA NASTĘPNA STRONA
Istotny obszar aktywności Jakuba Lewina Szenwica stanowiła dobroczynność oraz zaangażowanie w życie gminy żydowskiej miasta Płocka. Jakub Lewin Szenwic kilkukrotnie (w 1823, 1847, 1850 oraz 1854 roku) był wybierany członkiem dozoru bóżniczego – organu samorządu gminy żydowskiej, który odpowiadał m. in. za bilans przychodów i wydatków związanych z utrzymaniem synagogi, przytułku dla ubogich i cmentarza oraz pobieranie opłat z obrządków religijnych i składek członków gminy żydowskiej. W 1834 roku Jakub Lewin Szenwic wszedł w skład Komitetu Szpitala Starozakonnych Województwa Płockiego, którego zadaniem było urządzenie szpitala dla chorych wyznania mojżeszowego w Płocku. Szpital powstał w 1836 roku, a Jakub Lewin Szenwic był jedną z osób, które wsparły ten projekt finansowo (szpital mieścił się wówczas w domu przy ulicy Płońskiej pod numerem hipotecznym 336). Jakub Lewin Szenwic był także członkiem bractwa pogrzebowego Bykier Holop, które zajmowało się organizacją pogrzebów oraz dbało o teren cmentarza żydowskiego.
Jakub Lewin Szenwic i jego żona Jacheta zmarli w 1864 roku: 17 września Jacheta, 1 listopada Jakub Lewin. Według aktów zgonów, sporządzonych kolejno 20 października i 2 listopada, małżonkowie pozostawili czterech synów: Chaskiela, Natana, Markusa i Rudolfa oraz córkę Surę vel Julię, której mężem był toruński kupiec Simon Leyzer. Małżonkowie Szenwic byli także rodzicami Marii, której mężem był pochodzący z Gąbina Abraham Poznański, Chany Łaji zamężnej Cohn – żony płockiego handlarza Hersza Mendla, oraz Rozalii, której mężem był Teodor Shiff.
Głównymi spadkobiercami Jakuba Lewina Szenwica byli jego czterej synowie: Chaskiel, Markus, Rudolf i Natan. Nieruchomość numer 258 litera E oraz plac numer 258 litera D przypadły w schedzie Chaskielowi, dom ze spichrzem przy ulicy Piekarskiej numer 88 oraz nieruchomość numer 282 – Markusowi, nieruchomość numer 257 – Natanowi, zaś nieruchomość numer 495 litera A oraz 255 – Rudolfowi.
