POPRZEDNIA STRONA NASTĘPNA STRONA
Najstarszy dokument, w którym pojawia się postać Jakuba Lewina Szenwica, pochodzi z 16 listopada 1809 roku. Dokument ten zachował się w zespole archiwalnym Kancelaria Pisarzy Aktowych w Płocku: Tomasza Gutkowskiego, Kazimierza Świerzyńskiego, Teodora Krajewskiego, Tadeusza Markowskiego, przechowywanym w zasobie Archiwum Państwowego w Płocku. Z dokumentu wynika, że tego dnia miał miejsce uroczysty akt uszanowania i pozwolenia na zawarcie małżeństwa między Jachetą, córką Mojżesza (Mośka) Iczkowicza i Mindli z Henochów, a pochodzącym z Płońska Jakubem Lewinem Moszkowiczem (Szenwicem). Akt uszanowania (acte respecteux et formel) był krótką umową zawieraną między rodzicami lub, w wypadku ich braku, najbliższymi krewnymi i dziećmi, zamierzającymi zawrzeć związek małżeński – przed zawarciem małżeństwa należało bowiem dla formalności zwrócić się do rodziców o akceptację. Miał on formę prośby o rodzicielskie błogosławieństwo. W dokumencie tym, Mojżesz Iczkowicz i Mindla z Henochów, „chcąc dać dowód prawdziwie rodzicielskiego przywiązania i miłości”, przyznali Jachecie w posagu dolne piętro trzypiętrowej kramicy przy ulicy Synagogalnej numer hipoteczny 16, pozostawiając sobie prawo do prowadzenia szynku trunków mieszczącego się z prawej strony od wejścia do budynku przez okres trzech lat.
Nazwisko „Szenwic” odnotowano po raz pierwszy w akcie notarialnym sporządzonym dnia 6 maja 1812 roku przez Kazimierza Świerzyńskiego, zawierającym nazwiska 133 ojców rodzin żydowskich w Płocku, w tym 51 kupców, 24 krawców, 16 szynkarzy, 8 handlarzy, 7 arendarzy, 4 piekarzy, 3 mączarzy, 3 starszych synagogi, 2 szklarzy, 2 faktorów, 2 pasamoników, 2 rzeźników, 1 oberżysty, 1 kuśnierza, 1 blacharza, 1 szmuklerza, 1 radcy synagogi, 1 szkolnika, 1 tłumacza, 1 rzezaka oraz 1 doktora. Większość, bo 49 rodzin żydowskich mieszkała wówczas „w ulicy Synagogi”, przy ulicy Jerozolimskiej i „w ulicy Nowej nad Przykopem” żyło po 36 rodzin, przy ulicy Bielskiej – 6. Taka sama ilość rodzin żydowskich mieszkała poza dzielnicą żydowską, „na Nowym Mieście przy ulicy Kollegialnej”. Jakub Lewin Szenwic figuruje w tym dokumencie jako kupiec, który mieszkał przy ulicy Synagogalnej.
W 1816 roku nazwisko „Szenwic” pojawia się po raz pierwszy w Aktach stanu cywilnego wyznania mojżeszowego gminy wyznaniowej Płock. Z tego roku pochodzi sporządzony w Urzędzie Municypalnym Miasta Departamentowego Płocka akt urodzenia pierwszego syna Jakuba Lewina i Jachety – Chaskiela.
