POPRZEDNIA STRONA NASTĘPNA STRONA
W okresie międzywojnia w mieście funkcjonowało Ognisko dla Dzieci Robotników Żydowskich przy Zjednoczeniu Szkół Żydowskich w Płocku, którego prezesem był Izrael Gerszon Bursztyn (1892-1950). Stowarzyszenie pod nazwą „Zjednoczenie Szkół Żydowskich” powstało w 1924 roku, a jego celem było „popieranie i rozbudowa żydowskiego szkolnictwa ludowego i szerzenie oświaty wśród żydowskich mas ludowych”.
Siedziba Ogniska mieściła się przy ulicy Szerokiej 14. Do Ogniska uczęszczały dzieci najbiedniejszych mieszkańców miasta Płocka, w wieku od 4 do 7 lat. Dzieci przebywały w Ognisku codziennie od godziny 9.00 do 14.00, z powodu złych warunków mieszkaniowych i braku opieki w domu, pozostawały tu przez cały rok, z wyjątkiem świąt żydowskich.
Podczas letnich miesięcy organizowano półkolonie letnie: codziennie w godzinach 9.00-14.00 dzieci spędzały czas w parku na tzw. „niemieckich górkach”, gdzie korzystały ze słońca i czystego, zdrowego powietrza, którego brak było im w ciasnych i wilgotnych domach rodzinnych. Każdego dnia dzieci otrzymywały śniadanie złożone z mleka i bułek. W Ognisku stale przebywały dwie wychowawczynie, których zadaniem była m.in. nauka piosenek, wierszyków i tańca. Ognisko czerpało dochody z opłat członkowskich, opłat szkolnych od dzieci, wpływów z imprez charytatywnych i kwest ulicznych oraz subsydium Zjednoczenia Szkół Żydowskich. Na czele zarządu Ogniska dla Dzieci Robotników Żydowskich stał prezes Zyskind, kierowniczką była S. Mocna.
